Ijskoud in de klas

“Het is ijskoud in de klas.”, bibbert mijn Afrikaanse cursiste. Ze wandelt naar de radiator en draait hem op maximum. “Het is hier te warm en er is geen zuurstof!”, roept mijn Russische cursist en wandelt naar het raam om het open te zetten. Dreigend kijken ze naar elkaar. Met de verwarmingsknop en de raamklink in de hand.

“Neen”, roep ik ertussen. Iedereen kijkt naar mij… Neen, wat? “Neen”, zeg ik nog een keer. “Wat een energieverspilling. De radiator op maximum en het raam open!” Mijn cursisten zijn verontwaardigd. “Ons laten bevriezen of stikken vind je niet erg, maar de energieverspilling wel?” De greep op de verwarmingsknop en raamklink wordt weer steviger. “Betalen jullie dan geen Electrabel?” vraag ik. Ooh, bij het woord Electrabel gaan er angstkreetjes door de klas. De greep op de verwarmingsknop en de raamklink vermindert.

“Oké, jij trekt je trui uit en jij doet je sjaal aan.”

De Afrikaanse cursiste doet met veel zin voor drama haar sjaal aan en zet ook nog eens haar muts op. De Rus rolt intussen zijn spierballen in zijn T-shirtje.

“Het is allemaal de schuld van het Belgische weer!”, roept mijn Chinese cursiste plots. Er gaat een zucht van erkenning door de klas. “Ja, dat Belgische weer!!! Dan is het warm, dan is het koud, dan valt de sneeuw met pakken uit de lucht…!!!” En iedereen begint gezellig te klagen. Plotseling is iedereen het met elkaar eens en mijn Afrikaanse cursiste kan na vijf minuten haar muts al terug afzetten, want ze heeft het intussen warm genoeg.

Heb je een probleem? Steek het maar op het Belgische weer!

Bron: Petra Van de Cauter - Het Belgische weer
(http://www.lerarenblogs.be/V2/index.php?page=blog&on=368)